Я вярнуся!
Паспяшаў яксці раніцай я.
Заспявала насустрач сарока,-
Дзён дзяцінства сяброўка мая.
Паглядзеў на мяне хітрым вокам,-
Што раблю на яе старане,
І якім да яе ляплюсь бокам?-
Так звярнулась сарока ка мне!
"Ты чаго тут забыў сябра дрэнны?
Што, цікава як мы тут жывем?
Абібок, стань хутчэй на калені,-
Памаліся за спадчыну всем.
" Існунеш ты дарэмна нягоднік!
З лёсам ты ні жартуй хлопча так!
Па жыцці хто ты ёсць на сягодня?
Бачыш, брат твой вядомы мастак!"
"Вось жывуць як сапраўдныя людзі,
Ты - сароміш сабой Беларусь!"
І сказаў я сабе - "Досыць, будзе,
На Радзіму я скора вярнусь…
Янэк Жалвинский
27.06.2020.
Свидетельство о публикации №120062901444