Я вярнуся!

Па знаёмых месцах хуткім крокам,
Паспяшаў яксці раніцай я.
Заспявала насустрач сарока,-
Дзён дзяцінства сяброўка мая.

Паглядзеў на мяне хітрым вокам,-
Што раблю на яе старане,
І якім да яе ляплюсь бокам?-
Так звярнулась сарока ка мне!

"Ты чаго тут забыў сябра дрэнны?
Што, цікава як мы тут жывем?
Абібок, стань хутчэй на калені,-
Памаліся за спадчыну всем.

" Існунеш ты дарэмна нягоднік!
З лёсам ты ні жартуй хлопча так!
Па жыцці хто ты ёсць на сягодня?
Бачыш, брат твой вядомы мастак!"

"Вось жывуць як сапраўдныя людзі,
Ты - сароміш сабой Беларусь!"
І сказаў я сабе - "Досыць, будзе,
На Радзіму я скора вярнусь…

Янэк Жалвинский
27.06.2020.


Рецензии