Апошняе неба

Захінае паўзмрок
Светлавокі твар Феба.
Бляск вады.Ціхі крок
І апошняе неба.

От каб крылы былі
Ды карона прапала
Цяпер побач бы йшлі,
Як ні ў чым ні бывала.

Я б цябе абдымаў
На руках цябе нес
І ўсім сэрцам кахаў
Бо такім быў бы лёс

Час рачулкай сцячэ
І мы стрэнемся! Знаю!
Хоць сягоння яшчэ
Ў інтэрнеце кахаю!


Рецензии