Саша, можа, хто і майдануты,
Каго ты там меў на ўвазе,
Але, напэўна, сядзь у турму ты, -
С табою побач ніхто не сядзе:
Толькі з-за плошчы твару ва ўладзе,
Якога сорамна, калі маеш сям'ю ты,
І цесна нават няўзброенным вокам -
Так не меў, акрамя сябе, ты нікога навокал.
Немайданутаму
© Copyright: Андрей Калитеня, 2020
Свидетельство о публикации №120062307899
Свидетельство о публикации №120062307899
Рецензии