***
Прагрымела, прашумела,
Прагуло дажджом.
Засвяціла сонца смела,
Прыпякло агнём.
Пахілілася ад кропляў
Да зямлі трава.
Сена, хто сушыў, намокла
Зноў на паплавах.
Парыць так, што цяжка дыхаць.
Чэрвень у смузе.
А па небе хмара ціха
На сяло паўзе.
Баба ў мокрым агародзе
Ўсё глядзіць на дом:
“Зноў ударыць, ці пяройдзе
Міма летні гром?”
16. 06. 2020 г.
Прагрымела, прашумела...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2020
Свидетельство о публикации №120061605037
Свидетельство о публикации №120061605037
Рецензии