Проста дзень, калi шэрае неба...
Проста дзень, калі шэрае неба,
Калі птушачкі ціўкаюць ледзь,
Калі ў хлебе надзённым патрэба,
А наогул, – дык каб ацалець.
Проста шэрае неба над Краем,
Над пакутлівай нашай зямлёй,
І над фактам, што мы выміраем,
І над гіблаю мовай маёй.
Проста час, калі шэрыя хмары
Утвараюць суцэльнасць быцця,
У якім разбіваюцца мары
Аб кароткі адрэзак жыцця.
14. 06. 2020 г.
Свидетельство о публикации №120061403999