http://stihi.ru/2020/06/02/2977
Марианна Боровкова.
Звычайны пераклад.
З'явiцца празрычная страказа.
Светлая марока - вясёлы шум.
Мне магчыма мноства, што расказаць.
А без птушак азбукi не кажу.
I не лад таму - навальнiцы жах.
Аж запалка дужэй за таёмны край.
Нават слёзкi адной-адной прыцяг
Залiвае паднятае - жмi i грай.
Гуслi абраны на раз цвыркуном.
Суматоха, штурханiна, блуд i гвалт.
Непахiснаць знаёмая. З воблак гром.
Мяне не захопіць, бо я вар'ят.
Чапля зложыць думкі свае на бок.
Лапы згрэблі. Оп. Ўсё зараз.
Нешта адчыняецца на мой ўзрок.
Што збіраць, то храніць. Для нас.
Першые апошнiе лiтары
© Copyright: Алекс Старостин, 2020
Свидетельство о публикации №120061200699
Свидетельство о публикации №120061200699
Рецензии
