Я без цябе зусім засох
І нават лісце ўсё апала.
Як добра жыць жыццё ўдвох,
Дзе радасць гаспадыняй стала.
Дзе мары макамі цьвітуць
І лета па пакосах крочыць.
Там, дзе гадзіннікі ідуць,
Але ніхто часы не сочыць.
На травах сонейка прамень
Там запаляе зоркі ў росах
І нараджае новы дзень
Са стужкамі ў русых косах.
Туга знікае там ураз,
Халодзіць сьвежы ветрык скроні
І ажываю я якраз
Ад дотыку тваёй далоні!
Туга
© Copyright: Станислав Шастак, 2020
Свидетельство о публикации №120060809053
Свидетельство о публикации №120060809053
Рецензии