Екатерина Шестова. Речь бежит сквозь века и традиц

Отклик на http://stihi.ru/2020/05/25/6714

Речь бежит сквозь века и традиции,
собирая словечек ключи,
утонуть ли, хлебнуть ли, родиться ли, -
станут строками жизни ничьи

Пусть великие, рифмы с листа искав,
разбивали о косности лбы,
не хочу ни верёвки цветаевской,
ни ахматовской страшной мольбы*

Над венком из стальных молотков с кого
ни спроси, не рассеется мгла
в том углу, где в зрачках Маяковского
отражается дуло ствола

Эхом эха мелькну, тенью тени я,
ломких строф обойдя этажи,
и вернусь к облакам и растениям
с обывательской лёгкостью жить

* "Муж в могиле, сын в тюрьме,
Помолитесь обо мне." А. Ахматова.

Гаворка бяжыць скрозь стагоддзі і традыцыі
 
Гаворка бяжыць скрозь стагоддзі і традыцыі,
збіраючы слоўцаў ключы,
ці патануць, ці сербануць, ці нарадзіцца, -
стануць радкамі жыцця нічые

Хай вялікія, рыфмы з ліста шукаўшы,
разбівалі пра коснасць ілбы,
не жадаю ні вяроўкі цвятаеўскай
ні ахматаўскай страшэннай мальбы*

Над вянком са сталёвых малаткоў з каго
ні спытай, не рассеецца імга
ў тым куце, дзе ў зрэнках Маякоўскага
адлюстроўваецца дула ствала

Рэхам рэха мільгану, ценем былінным,
ломкіх строф абыйдучы паверхі мяжы,
і вярнуся да аблокаў і раслінам
з абывацельскай лёгкасцю жыць

* "Муж у магіле, сын у турме,
Памоліцеся аб мне." А. Ахматава.

   Перевод максима Троянович