Беларусаў мілагучная мова з мінулых дзён над зыбкай дзіцяці.
Продкаў зямелькі паласа вузкая, абразы на куце ў хаце.
Ад Скарыны - друкаваная,сярод іншых гонара - не губляе,
побач з мовай надзея моцная заўжды падтрымаць абяцае.
Колькі раз Беларусь рабавалі... Збярагаем яе, як магчыма.
На чужыну ніколі не зарымся,аднаўляем сваю Радзіму.
Сеям нястрымна зярняты, адраджаем мову і хаты.
З вуснаў маці песня ліецца ад душы і ад шчодрага сэрца.
Пявучая мова пяе і плача ўсім жадае людзям шчасця.
на ёй добра сяброў прывабіць, быць удзячным,
чалавекам многазначным,казкі мовіць і кахаць,
датуліцца,калі бяда здарыцца,аднак,дакараецца - нельга лаецца.
Беларуская мова
© Copyright: Анастасия Сазанкова, 2020
Свидетельство о публикации №120060303702
Свидетельство о публикации №120060303702
Рецензии