Василий Фёдоров. Как хорошо. Рус. Бел
что за крутыми...
Как хорошо,
Что за крутыми
За гребнями
Далеких гор
Меня, забытого другими,
Ты вспоминаешь
До сих пор!
О, вспоминай!
В строках послушных
О нежных чувствах
Святословь.
Люби меня!
Средь равнодушных
Мне так нужна
Твоя любовь!
Бывало часто,
С жизнью споря,
Слабел я, горе затаив,
Мне чудились
В минуты горя
Цыганские глаза твои.
И было в них
Так много света,
Огня, как в золотом вине.
Как хорошо,
Что где-то, где-то
Ты вспоминаешь
Обо мне!
***
Як добра,
Што за стромкімі
За грабянямі
Далёкіх гор
Мяне, забытага іншымі,
Ты ўспамінаеш
Дагэтуль!
О, успамінай!
У радках паслухмяных
Пра далікатныя пачуцці
Святога рання.
Кахай мяне!
Сярод абыякавых
Мне так патрэбна
Тваё каханне!
Магчыма часта,
З жыццём спрачаючыся,
Слабеў я, гора стаіўшы,
Мне здаваліся
Ў хвіліны гора
Цыганскія вочы твае.
І было ў іх
Так шмат святла,
Агню, як у залатым віне.
Як добра,
Што дзесьці, дзесьці
Ты ўспамінаеш
Аба мне!
Перевод на белорусский язык Максима Трояновича
Свидетельство о публикации №120052902469