Журчыць крыничка...
Ты прыпыніся, сядзь, паслухай.
Падумай, як жыццё бяжыць...
Струменьчык жа звініць, звініць.
Забудзь пра горыч, пра растанні,
Ўсміхніся Сонцу на світанні.
Вада крынічная бурліць,
Як быццам кажа:"Трэба жыць"!
Хоць часам лепей бы памерці,
Але ніхто ні хоча Смерці.
Жыццё - яно ў нас адно,
Вядома гэта ўсім даўно.
Вось аддыхнуў, вады напіўся,
А часу бег і не спыніўся...
І сэрца болей не шчыміць...
Струменьчык жа звініць, звініць...
*. *. *. 26.05.2020 г.
https://youtu.be/rIzlKEwE5D4
Свидетельство о публикации №120052606871
Ваша крынічка, безусловно, духовная, и ваш герой черпает из неё Вечные ценности, снова Поднимаясь и снова Возрождаясь!..
Светлана Шакула 20.03.2022 09:13 Заявить о нарушении
Спасибо сердечное, Светлана.
Анатолий Уминский 20.03.2022 09:51 Заявить о нарушении