Сказки врут - пусть сладкий, но обман,
Правде у стихов моих учись,
Я –тот самый раненый фазан,
Что упал однажды на Тифлис.
Взаперти стихи родить нельзя,
Жжёт любовью сердца непокой,
Всех Джелал-ад-Динов съест земля,
Засияет снова город мой.
Утро, озаривши небосклон,
Свой протянет огненный бокал,
В солнечной легенде освящён
Музыкальным духом Горгасал.
К сказкам недоверчив я и сам,
Правде у стихов моих учись,
Я –тот самый раненый фазан,
Что упал однажды на Тифлис.
Григол Абашидзе - Тбилиси
© Copyright: Ирина Санадзе, 2020
Свидетельство о публикации №120052105704
Свидетельство о публикации №120052105704
Рецензии
გრიგოლ აბაშიძე - თბილისი
ნუ დაუჯერებ ზღაპრად მოთხრობილს,
მაგრამ ეს ლექსი არის ნამდვილი:
მე დაჭრილი ვარ, როგორც ხოხობი
და თბილისში ვარ ჩამოვარდნილი.
მე ისე ლექსს რა გამაბედვინებს,
გულში თუ ტრფობის ქარი არა ქრის.
მიწა სჭამს ყველა ჯალალედინებს,
მიწა კვლავ ბრწყინავს თბილის-ქალაქის.
და დილით, მზე რომ გააღებს ცისკარს,
ერთ სხივს ჩემსკენაც გამოაგზავნის,
მე მზის სხივის და თბილისის ხნის ვარ,
მეც გაჩენილი ვარ გორგასალის.
მეც არ ვუჯერებ ზღაპრად მოთხრობილს,
მაგრამ ეს ლექსი არის ნამდვილი:
მე დაჭრილი ვარ, როგორც ხოხობი
და თბილისში ვარ ჩამოვარდნილი.
Ирина Санадзе 21.05.2020 14:10 • Заявить о нарушении
ნუ დაუჯერებ ზღაპრად მოთხრობილს,
მაგრამ ეს ლექსი არის ნამდვილი:
მე დაჭრილი ვარ, როგორც ხოხობი
და თბილისში ვარ ჩამოვარდნილი.
მე ისე ლექსს რა გამაბედვინებს,
გულში თუ ტრფობის ქარი არა ქრის.
მიწა სჭამს ყველა ჯალალედინებს,
მიწა კვლავ ბრწყინავს თბილის-ქალაქის.
და დილით, მზე რომ გააღებს ცისკარს,
ერთ სხივს ჩემსკენაც გამოაგზავნის,
მე მზის სხივის და თბილისის ხნის ვარ,
მეც გაჩენილი ვარ გორგასალის.
მეც არ ვუჯერებ ზღაპრად მოთხრობილს,
მაგრამ ეს ლექსი არის ნამდვილი:
მე დაჭრილი ვარ, როგორც ხოხობი
და თბილისში ვარ ჩამოვარდნილი.
Ирина Санадзе 21.05.2020 14:10 • Заявить о нарушении