Я – дочь партизана.
Запомнила с детства.
Рассказы желанны,
Как памяти средство.
Была цель едина –
Победа, свобода…
Могучее племя –
Элита народа!
Я – дочь партизана.
Забыть невозможно.
Рассказ со слезами.
Напишешь – тревожно.
Полесье родное,
Фашистам ты – костью!
«Подрывы устроим,
Незваные гости!»
Я – дочь партизана,
Звучит лейтмотивом.
Врагам окаянным
Упрёком правдивым!
Отец, ты оставил
Нам повесть о прошлом.
Друзей в ней прославил,
Врагов огорошил.
Я – дочь партизана!
Горжусь, помню вечно!
Пою со слезами,
Ведь боль бесконечна…
Я - дочь партизана
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2020
Свидетельство о публикации №120052002472
Свидетельство о публикации №120052002472
Рецензии
Ой, бярозы да сосны, партызанскія сёстры,
Ой, шумлівы ты лес малады.
Толькі сэрцам пачую тваю песню лясную,
І успомню былыя гады.
Ды успомню пажары, ды варожыя твары,
І завеі халодных вятроў,
І слату, і нягоды, і начныя паходы,
І агні партызанскіх кастроў.
Край любімы мой, родны, ты навекі свабодны,
За цябе я на бітву хадзіў,
Каб ніколі-ніколі ты не быў у няволі,
Каб заўсёды у шчасці ты жыў.
Адышлі тыя годы, адгрымелі паходы,
Толькі пушча за полем шуміць.
Ой, бярозы да сосны, партызанскія сёстры,
Вас ніколі ў жыцці не забыць.
***
Шчырае дзякуй Вам, Таццяна!
З павагай,
Игорь Лебедевъ 18.04.2023 17:15 • Заявить о нарушении
Ой, шумлівы ты лес малады.
Толькі сэрцам пачую тваю песню лясную,
І успомню былыя гады.
Ды успомню пажары, ды варожыя твары,
І завеі халодных вятроў,
І слату, і нягоды, і начныя паходы,
І агні партызанскіх кастроў.
Край любімы мой, родны, ты навекі свабодны,
За цябе я на бітву хадзіў,
Каб ніколі-ніколі ты не быў у няволі,
Каб заўсёды у шчасці ты жыў.
Адышлі тыя годы, адгрымелі паходы,
Толькі пушча за полем шуміць.
Ой, бярозы да сосны, партызанскія сёстры,
Вас ніколі ў жыцці не забыць.
***
Шчырае дзякуй Вам, Таццяна!
З павагай,
Игорь Лебедевъ 18.04.2023 17:15 • Заявить о нарушении
Аб гэтай вядомай песні я некалі напісала верш з такой самай назвай, як у Адама Русака. А менавіта "Лясная песня".
Так здарылася, што сын кампазітара Ўладзіміра Алоўнікава Ігар прыязджаў у гэтым годзе ў мае родныя Целяханы на сустрэчу з жыхарамі. Сястра падаравала яму маю кнігу на беларускай мове, у якой ёсць гэты верш. Так замкнулася кола, Гэта песня - сапраўдны гімн партызанаў Беларусі.
Шчыра дзякую за водгук!
Татьяна Цыркунова 19.04.2023 10:10 Заявить о нарушении
Так здарылася, што сын кампазітара Ўладзіміра Алоўнікава Ігар прыязджаў у гэтым годзе ў мае родныя Целяханы на сустрэчу з жыхарамі. Сястра падаравала яму маю кнігу на беларускай мове, у якой ёсць гэты верш. Так замкнулася кола, Гэта песня - сапраўдны гімн партызанаў Беларусі.
Шчыра дзякую за водгук!
Татьяна Цыркунова 19.04.2023 10:10 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.