И. Казак. Песня погонщика волов. В переводе на таб

                Йирчи КЪАЗАКЪ

  ЙИЦАРИХЪ ХЪАЙИДАРИН МЯЪЛИ

Мушв кьюрдун ва хьадан хумурзгар урзру
Авадан чюл ву, хъапIуз  гъабхьиш учхьан.
Амма хъивна, хътадатIри, микIар ургру,
Аьхълу даргъну, адабтIура ич аман.

Завуъ дифар гизаф шула, кафарси,
Гьич улихь гъябгъюри адар ич ляхин.
Ккабхьрача йицариз гъебццу укI йирси -
Дурариз укI ицциди адар аьхин.

Ул йивура йицари, «гьей!» апIруган,
Амма али йишвлан ришвури адар.
ГьапIдикIана, бихъру чара адруган?
Фу гъапIишра, хутIил хъапIуз шуладар.

Ахълушин улдубчIвуз ккайибси дар гьич,
Язухъ вуйкIан хулар ярхлаъ айи ич!

(Табасаран чIалназ илтIибкIур Э.АЬШУРБЕГОВА)


Рецензии