Надежда Миляева. Чад факелов и душный запах смол..

Чад факелов и душный запах смол.
Качают свод жрецов немые тени.
А лунный след из Нила цедит вол,
Исполненный великого терпенья.

Застыла цапля в гуще тростника,
Выцеливая звёзды Ориона.
Шуршат песком далёкие века
До вечной жизни алчных фараонов.

Но жизнь брезглива к мертвенным устам.
Не смертные диктуют ей законы.
Гор промолчит, что богово – богам,
Рассматривая сердце на ладони.

Всё также мир стремителен и зол.
Жизнь каждому отмерена по каплям.
Но лунный свет из Нила цедит вол
И Сириус выцеливает цапля.


Чад  факелаў і душны пах смалы...
 
Чад факелаў і душны пах смол.
Скляпенне, дзе жрацоў нямыя цені.
А месяцовы след з Нілу цэдзіць вол,
Наяўнага вялікага цярпення.

Застыла чапля ў трыснёга гушчары,
Выцеліваючы зоркі Арыёна.
Шамацяць пяском далёкае пары
Да вечнага жыцця сквапных фараонаў.

Ды грэбліва жыццё змярцвелых вуснаў.
Смяротныя дыктуюць ёй законы.
Гор прамаўчыць, што богава спакусна,
Разглядаючы сэрца на далоні.

Імклівы свет ён злы вакол.
Жыццё кожнаму адмерана бы крапля.
Але месяцовае святло з Нілу цэдзіць вол
І Сірыус выцелівае чапля.

   Перевод на белорусский язык Максима Троянович