Воблака блакiт

Час ад часу, гадзiна бяжыць.
Гэты успамін і губляць не трэба.
Возера празрыстае, нібы адкрыццё.
Твае забыццё, тыя сінія хвалі.
У сэрцы тваім, таемна гучыць...
Нібы, дзе та, далёка, высока.
Застанецца з табой і не паляціць.
Таямніца i падарожжа ў далі.

Застанецца ў памяці.
Не паляціць.
Тваіх вачэй, воблака блакіт.
Праз шмат гадоў
Будзе успамін...
Ты убачыш, воблака блакіт.

Нерухома, самкнецца жыццё.
Час прайшоў i не звярнуць назад.
Крыўду тваю, маю боль успамін.
Як цяжка дыхаў, па цябе у далі.
І твая душа, у думках прыляціць.
Наперад ніколі, так гадзіна бяжыць.
Шкадаваць цяпер, што не вернецца зноў.
Выбраў гэты шлях і тыя усе далі.

Застанецца ў памяці.
Не паляціць.
Тваіх вачэй, воблака блакіт.
Праз шмат гадоў
Будзе успамін...
Ты убачыш, воблака блакіт.

Застанецца ў памяці.
Не паляціць.
Тваіх вачэй, воблака блакіт.
Праз шмат гадоў
Будзе успамін...
Ты убачыш, воблака блакіт.


Рецензии