Гнілы мужык, чырвоны твар,
А фанабэрысты, як сталь,
Сваю ён толькі праўду крые,
І гонар гэтак-вось прыкрые.
А адукацыі няма -
І ў гэтым уся яго бяда.
І неўзабаве пустата...
Ён прагне, прагне чысціні,
А дэфармацыя ўнутры,
І выйсця ўжо адтуль няма,
Царкву б пастроіў нездарма!
Сноб
© Copyright: Ольга Модникова, 2020
Свидетельство о публикации №120032110028
Свидетельство о публикации №120032110028
Рецензии