Палыхаю усмешкаю.
Без цябе я ў далі.
Напяюся я горачы.
І згублю карані.
Цiха шэпча пад коласам.
Цiха плача ў начы.
Це духмяныя воласы.
Це пачуццi ў далі.
Я вярнуся, це мае гарады!
Ляцiць!
Праз, аблокі ў начы.
Бывай!
Згубляй!
І пабач!
Будзе недзе шопат!
У тваіх вачах і дзе та ў цішыні.
Дзе над лесам апошнім.
Птушка звонка ляцiць.
Ручайком цем празрыстым
Там крынічка бяжыць.
Ты не плач, нельга болей.
Сцежкай найдзеш прамень.
Я не чую той болi.
Гучна ў шчасці журчы!
Я вярнуся, це мае гарады!
Ляцiць!
Праз, аблокі ў начы.
Бывай!
Згубляй!
І пабач!
Будзе недзе шопат!
У тваіх вачах і дзе та ў цішыні.
Я вярнуся, це мае гарады!
Ляцiць!
Праз, аблокі ў начы.
Бывай!
Згубляй!
І пабач!
Будзе недзе шопат!
У тваіх вачах і дзе та ў цішыні.
Я вярнуся
© Copyright: Евгений Аронов, 2020
Свидетельство о публикации №120032000644
Свидетельство о публикации №120032000644
Рецензии