Ана Каландадзе. Как хочу к тебе я, моя магнолия!

Ора Гурули

И, подобно листьям, блещущим на солнце,
и несомых ветром,
от тебя ушедшим, и к земле прильнувшим
на пути невольном,
так и он, безмолвно следует за чуждым,
следует за чуждым...
Верно он не помнит, обо мне не помнит,
милая магнолия!
Но, остались с нами лучезарность солнца,
своенравность моря,
их не унесут ведь, северные ветры
вдруг. и произвольно,
Но, вот он безмолвно следует за чуждым,
следует за чуждым...
Почему, не знаю... И , ни ты , не знаешь
милая магнолия?
О, неповторимость, вот такой минуты
и с тобой случалась?
Повторится(ль) снова...повторится(ль) снова...
И , ни ты не знаешь?
С нами остаются море, горы, солнце,
с их красою вольной,
как хочу к тебе я, как хочу к тебе я,
милая магнолия!

Оригинал в рецензиях.

Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении

Другие произведения автора Ора Гурули

Рецензии

Написать рецензию

ვით ფოთოლი შენი, მზეზე მოციმციმე,
ქარებს აჰყოლია
და წასულა შენგან, გაფრენილა შენგან,
მიწას დაჰკონვია,
ისე გული მისი სხვათა, სხვათა, სხვათა
უტყვი გამგონეა…
არ ვახსოვარ ალბათ, არ ვახსოვარ ალბათ,
ჩემო მაგნოლია!
ჩვენ ცხრათვალა მზეთა და მძვინვარე ზღვათა
ტრფობა გაგვყოლია…
მიგვატოვონ მარად მათ, სამხრეთის ქართა,
რაღაც არ მგონია…
მაგრამ… გული მისი სხვათა, სხვათა, სხვათა
უტყვი გამგონეა…
მე არ ვიცი რატომ… არც შენ იცი, რათა,
ჩემო მაგნოლია?
ო, ასეთი წუთი, დაუბრუნებელი,
შენც ხომ არ გქონია?
დაბრუნდება ისევ, დაბრუნდება ისევ,
შენც ხომ არ გგონია?
მშვენიერი ზღვების, მშვენიერი მთების
ტრფობა გაგვყოლია…
როგორ მინდა შენთან, როგორ მინდა შენთან,
ჩემო მაგნოლია!

1953.

Ора Гурули 18.03.2020 15:02 • Заявить о нарушении

+ добавить замечания

Написать рецензию Написать личное сообщение Другие произведения автора Ора Гурули