Могжизэ

Шэрэ генэ чишенеп табигатьтэ
Су инэмен узем генэ елга буенда
Чылтыр-чылтыр жырлый су инэлэр
Чэчлэр сыйпап чэч тарыйлар.
Озын толым-толым узлэрендэ
Алтын тарак салкын кулларында
Зэнгэр тосле тэнкэлэрдэ чынлый
Алар кыймшануга, колуга.
Белми алар минем кузэтеуне
Су эчендэ гузэл апа - кызлар
Ак чачкэлэр, сары тонбоеклар
Кумелэ булэккэ тирэ ярлар.
Акрын гына, салмак кына
Агышта агыла агач коймэ
Ике-оч егет ишкэкчелэр
Мине куреп ярга омсыналар.
Кулмэгемне киеп каршы алам
Сездэ апа арткы коймэдэсез
Без бит суда батып улучелар
Ярга чыгып баса алмаучылар.
Аным боталды аларны тынлап
Юк булдылар су ана-кызлар
Чайката-чайката алып китэ
Чума-бата бер малай бала.
Хич тынгысыз ирек бирми сойлашергэ
Сагыш алып китте балаларны
Кире агыш булып аккан елгада,
Никтер ага елга кире якка..
Шомлый агачлар, нигэдер куалар
Кабаланып чыктым якты аланга
Тэннем калтыранды бу могжизэгэ.
Балык сымандай ялтырыйм ябешкан танкалардэн
Конбагыш башлары курсата вакытны
Уткэн икэн тош, кич житкэн
Юлым елга сыман авылга агыла

14.03.2020. 10.00


Рецензии