Здаецца мне, падчас з яго
Ліецца ўсе яго дзярмо,
Бывае з вуснаў пырсне мат,
І ен тупы, тупы у заклад,
П*здіць і хлусіць, бо няшмат,
Ізвілін рухаецца ў такт,
Заўседы ен пунцовы,
Відаць, алергік, нездаровы,
Карона, як у караля,
І грошы ў скрыні да-да-да,
І як яму начамі спіцца,
Калі пазыку не аддаў,
А заўтра скажа:
“Я не браў!”
І абмінае яго ліха,
Дык часам сам ен тое ліха,
Завецца Здыхлік Бессмяротны,
Але аднойчы і яму
Адкруцяць тройчы галаву,
Бо галава не па уму!
Здыхлiк Бессмяротны
© Copyright: Ольга Модникова, 2020
Свидетельство о публикации №120031104028
Свидетельство о публикации №120031104028
Рецензии