А КЬИЛ АВАЧ

А КЬИЛ АВАЧ
А кьил авач шииратдин кхьинрин,
На лугьун, заз маса кIвалах - кар авач.
Ша, жува жув кьванни са кIус секинрин,
Шаирвилин хьтин залан пар авач.

Уьмуьр фенва шииратдин рекьеваз,
Халкьдихъ галаз дертни шадвал пай ийиз.
Са низ ятIан куьмек гунуг рикIеваз,
Кана за рикI, эверайдаз гьай ийиз.

Дугъри инсан, мумкин я зун акурла,
Я тахьайтIа, кIел авурла шиирар;
Мягьтел жеда, икьван зегьмет чIугурла,
Яраб идан гьикI хьанатIа эхирар?

И зегьметар чIугуна, йиф-югъ талгьуз,
Квен иеси хьанатIа вун, кесиб кас?
Гьар са жуьре мярекатда чIал лугьуз,
Гьи кьадардин хьанатIа вахъ тагьсиб, кас?

Гьар са шаир – мез я хайи миллетдин,
Гьар са агьвал багъишзавай тарихдиз.
ЦIун хуруз хьиз физ азият, зиллетдин,
Гьар са кардихъ агакьиз кIанз къанихдиз.

Гила вавай вуч хъижезма, зайиф яз?
Ахьтин суал заз гун, гьелбет, фад я, фад!
За чан хуьзвач, амай уьмуьр гьайиф яз,
Зун халкь патал чанни гудай сад я, сад!

Сажидин жен, рекьин чIалар рикIемаз,
А ван квез жеч, хура нефес амай кьван!
Зун рекьидач шииратдин рекьемаз,
Кьуьзуь тежез, яшар хьурай кIавамай кьван!