Вечар

Душы стамлёнай адзіноту
Аблашчыць месяц малады.
Зноў у палоне сталай цноты
Нясуцца шпаркія гады.

Лянівы вецер сон калыша,
Здалёк даносіцца шансон…
Нібыта ажывае ціша,
Уплятае ноты ў цёплы сон.

Прыціхлы вечар засынае,
Люляе цішыні спакой,
І свечка полымя хавае
У кроплі воску залатой.


Рецензии