Пра Пiмкi...
Ў ім святло,я з вонку бачу…
Калыхае у люльцы маці
Шчасце звычнае, удзячна…
І пяе як птушка песні,
Голас шчыра абдымае
Ад няўзгод, пакут, сумненняў…
Душу грэе, сэрцам ззяе!
Р.S: иллюстрация из интернета
Свидетельство о публикации №120021305210