А дзе ёсць свят? Да каго прыйдзе вясна?
Iдзешь у палоне ночы адна.
I толькi брат месяц за табой назирае,
Усе думкi твае з сабой забiрае.
Лясы i палi, лагчыны и горы
Так і вабяць сваёю воляй.
Цябе суправаджаюць у шляху
Толькі вецер, дрэвы и смага.
Прага да крывi? Прага да слова пацешнага?
Прага прамянёў сонца прыгожага?
Прага ўбачыць без маскі твар,
Або знайсці ў шалашы рай?
Вечна ў шляху, вечна адна.
Заўсёды прыходзіць бяда
Лёгкай хадой, як звычайна.
Як жа парадаксальна,
Што святло толькі ўнутры ў цябе,
А вясна прыходзіць толькі да мяне.
***
© Copyright: Макс Поляк, 2020
Свидетельство о публикации №120011104096
Свидетельство о публикации №120011104096
Рецензии