Назіралі зорачкі за мною,
Жмурыў вочы месячык рагаты.
Быў мне гэты жнівень навізною –
Квеценню і водарам багаты.
Надвячоркам дзіўным і ласкавым
Я сядзела ціхенька ў альтанцы
З кубачкам бразільскай смачнай кавы,
Гукі ловячы, як рытм у танцы.
Водар захапляў мяне чароўны:
Спелых яблык, сліў, ажын чарнявых…
Дыхала паветрам груддзю поўнай,
У палоне я была духмяным!
Надвячоркам
© Copyright: Зинаида Богомолова, 2020
Свидетельство о публикации №120010405265
Свидетельство о публикации №120010405265
Рецензии