Сяброука Восень
Дажджамі наўздагон мне прагалосіць,
Кране пажухлым лісцем верасы
Мая даўнішняя сяброўка Восень.
Схавае промні сонейка ў адказ
І ў небе шэрай хмаркай агарнецца.
Праз доўгі лёс бяжыць нястрымна час.
І толькі памяць боллю адзавецца...
17.50-20.33 24.02.2010г.
Свидетельство о публикации №119122809315