Забягала ка

З пенсіі падаўся ў горад
Кое з кім наладзіць справы
І сам быў таму не рад,
Дзе ж Ты,Божа Правы?
На паветры страшны холад,
Выбіваючыся з сіл...
Як напаў на мяне голад,
Нават, жабу б праглаціў.
Ўжо цярпець было незносна,
Сасе чрэва і гурчыць
Тут гляджу,прад самым носам
Забягалаўка стаіць.
Вось стаю ўжо каля касы
Тут яда на любы выбар:
Буджаніна і каўбасы...
Я катлетку сабе выбраў
З сытнай прасяною кашай,
На паднос смачны салацік
З каўбасой,яйцом і сырам
Думаў:грошай на ўсё хваце,
Прыеду,дома зяць падкіне.
Келюх смачненнага вінца,
Каб,хоць разок павыхваляцца.
Памятаць буду да канца,
Ды,хай мне сядуць пранцы:
Таўкуць мак,як верабейкі,
"Багацееі ў стаях" ...
Пенсію ўсю да капейкі
там,за абед аставіў.
Лепш прычудзілась бы ў сне
Вось такое,братцы,
І навошта было мне
За людзямі драцца?
Хатнім доўга строіў міну,
Чорт апынуцца даў ў лаўжэ
Зяць,канечне жэ"падкінуў",
А што рабілась на душэ?
Па сцяжынцы іду вузкай,
Як цудоўна,пешшу...
Ох,гэткае"французкае,"
А так жыццё"палепшыла"!