Ата юртум

Яшлыгъымда юртда ёллар генг эди,
Девлер йимик тереклер бир тенг эди.
Авлакъ отгъа белге ерли батылып,
Гидив йимик ойнай эдим атылып.

Бийик уьйлер,кёп адамлар,яш-юшлар…
Татавул боюнда уьй жанлар-къушлар,
Оюнгъа бек къызгъан яшлар орамда,
Гёдеклер мангырай ачыкъ аранда…

Атлан оьзен агъа эди толумлу,
Чомуп ойнай эдим бутум-къолумну…
Уллу ёлну къыркъып чыкъмагъа учун,
Ёргъалай эдим , жыйып бары гючюм.

Гетди йыллар,мен де  юртда турмайман,
Заманда бир гелмей къалма болмайман.
Юртгъа гелсем-мен боламан тамаша-
Нечик болгъан "дев" тереклер алаша?!

Атлан оьзен сувун къайда тас этген?!
Эки боюн чёп ташланып, нас этген.
Орамлар бош, чабып яшлар ойнамай,
"Сен кимсен?"-деп,сагъа бирев сорамай.

Отсуз онган авлакъланы бетлери,
Эсгиленген орамлар келпетлери,
Таш ёл гиччи-эки абат къыркъмагъа,
Бек алышынып гёрюне юрт магъа…


Юрт алышынмагъан буса да ярай,
Балики, юрегим яшлыкъгъа къарай,
Бир замангъы гёзелликни эсгерип,
Гьар даим де ойларымда суратлай.

21.02.2018год