Энием сиренняре

Стихотворение написала по просьбе друга семьи, который больно переживает потерю матери.
В стихотворении описаны переживания сына по поводу редких встреч с матерью, боль расставания.
Приношу свои искренние соболезнования по поводу такой утраты.

Стихотворение написала на татарском языке, разместила в разделе "Рецензии", так как здесь нет восприятия татарских букв.

Заранее благодарна читателям. С уважением, Танзиля.


Рецензии
Әнием сиреннәре.

Утырттың әнкәй сирень куакларын,
Язлар килүгә чәчәк атарга,
Әллә сизеп гомерең кыскалыгын,
Соңгы бүләк булдыңмы ясарга.

Нинди уйлар булды күңелеңдә,
Әйтер сүзләрең күпләп калгандыр,
Серләреңне күңел түрләрендә,
Саклый-саклый йөрәгең талгандыр.

Хәтеремдә әнкәй һәр көннәрең,
Сагынып ашлар көйләп куйганың:
«Иртән булмаса, бәлки төннәрен,
Кайтыр балам?» - диеп уйладың.

Кушымта:

Сирәк кайтуымны кичер, әнкәй!
Сагышымнан йөрәгем сызлана.
Өй артында синең сиреннәрең,
Югалту кайгысыннан саргая.

06.11.2019.

Танзиля Амирхан   11.12.2021 13:46     Заявить о нарушении