У перапалцы ледзь знайшлі канцоў
У гняздо вароне,яйка падкінула зязюля.
Трымаецца варона,пакуль што"малайцом!"
Не ведае,што ў лоб ёй меціць "куля"...
Пачалі яек трэскацца лупінкі,
З'явіліся галоўкі варанятак.
Дзіковінную,ўбачыўшы карцінку:
Дзіцятка з галаўкаю прыўзнятай,
Як не глядзі,ну не яе крывінка.
Ненадзівуецца:"Прыгожынькі,сынок!"
Часцей за ўсіх карміла і люляла,
І калі на "ножкі" стать ён змог,
І ад яго вароне так папала...
Што яна ледзве дацягнула"ногі",
Ёй чамусці ўсё панятна стала.
На самой справе,то не вараня:
З кіпцюрамі і драпежнай дзюбай,
Не чорны-серавата перыня,
Ледзве не давёў яе да згубы.
Вырвалася,валіць з яе пар.
Адляцеўшы на суседнюю галінку,
Раз'юшана крычыць яна:"КАР-КАР"
Не забыць,той жудаснай хвілінкі
"Душа" ў яе гарыць,нібы пажар...
Каркае варона
© Copyright: Федор Медведев 2, 2019
Свидетельство о публикации №119103105782
Свидетельство о публикации №119103105782
Рецензии