Запавет не парушу
Я радзіму любіць,
Горад любы мне Добруш
На рачулцы стаіць.
Ці вясёлы,ці скрушны
Усё дзівуюся я:
У садах цвітуць грушы,
Нат не відна галля.
Меднастволыя сосны
На лясным узбярэжжы
Ох,як згледзеў іх позна
І пачуў іхні скрэжат...
Думкі ў вольных прасторах,
У сінім небе плывуць,
Птіц тут,цэлае мора,
Побач з імі лятуць.
Чыста вымыты пенай
З двух бакоў берагі,
Мне салодка і ленна
Горад ,мой дарагі!
Ідзе шчасце з світаннем,
Шэпат трав,спеваў калосся,
Цяжка мне у растанні
Калі ў госці запросяць
У зусім чужы горад!
Добруш
© Copyright: Федор Медведев 2, 2019
Свидетельство о публикации №119103102495
Свидетельство о публикации №119103102495
Рецензии