дай поцелую

Падбітыя птушкі не плачуць!  -
(імжыць
на душы)…
Народ спахмялелы балюе.
Уладна штурхнеш да знаёмай мяжы –
(і колькі ад болю свайго не бяжы),
{Устане над вуснамі
 “дай пацалую”}

Гараць нечаканыя дотыкі.
Уплаў
пасля да спакою.
                І так можа стацца,
што ты мяне з гора
                наўмысна збіраў –
я самы
             трывалы й падатлівы
                сплаў…
          (пярэчыць і цалавацца)
{Ты толькі не ўздумай спыняцца}


Рецензии
Стасенька, за душу тронуло... Спасибо!

Любовь Прудникова   29.10.2019 12:45     Заявить о нарушении
Благодарю Вас за Доброту!)
Здоровья и радости)

С Уважением,

Анастасия Котюргина   29.10.2019 12:51   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.