Виктория Всесвит. Для губ побелевших... Рус. Бел
Прощально закушенных в иней...
Для психа в кривых подворотнях
Ноябрьского драйва...
Для капельки крови,
Запекшейся в воздухе синем -
В таком безнадёжно-прозрачном,
Прижизненно выбирая
Гостей в посещение скорби,
Которую помнишь по тени...
Гостей, когда выпадет время
Звеня, как голодная решка, -
Раскрывшись до боли, прощаясь
В примерном экстазе потея,
Узнав подоспевшее утро,
Пролить неумелую вечность...
Не время...
*** Для вуснаў збялелых,
Развітальна закушаных у шаць...
* * *
Для вуснаў збялелых,
Развітальна закушаных у шаць...
Для псіха ў крывых падваротнях
Лістападаўскага драйва...
Для кропелькі крыві,
Пасмаглай у паветры сінім -
У такім безнадзейна-празрыстым,
Прыжыццёва выбіраючы
Госцяў у наведванне скрухі,
Якую памятаеш па цені...
Госцяў, калі выпадзе час
Звінячы, як галодная рэшка, -
Расчыніўшыся да болю, развітваючыся
Ў прыкладным экстазе пацеючы,
Пазнаўшы якая падаспела раніца,
Праліць няўмелую вечнасць...
На час...
Перевод на белорусский язык Максима Троянович
Свидетельство о публикации №119101602505