Над краiнай маёй жоуты лiсцiк ляцiць
Над краiнай маёй жоўты лiсцік ляціць,
Як у стоме палаюць апошнiя фарбы.
О, як хочацца жыць! О, як хочацца жыць,
Калі мусіць душа зберагчы свае скарбы.
Часам птушка пяро ды ў туманаў абшар
Скіне снегам, у паветры закруціцца вiрам,
І сыдзе назаўжды ўлюбёнасці жар
Між запальным юнацтвам і сталым кумірам.
Кастрычнік 2019
Свидетельство о публикации №119101601452