Валерий Брюсов. Библия. Рус. Бел

О, книга книг! Кто не изведал,
В своей изменчивой судьбе,
Как ты целишь того, кто предал
Свой утомленный дух — тебе!

В чреде видений неизменных,
Как совершенна и чиста —
Твоих страниц проникновенных
Младенческая простота!

Не меркнут образы святые,
Однажды вызваны тобой:
Пред Евой — искушенье Змия,
С голубкой возвращенной — Ной!

Все, в страшный час, в горах, застыли
Отец и сын, костер сложив;
Жив облик женственной Рахили,
Израиль-богоборец — жив!

И кто, житейское отбросив,
Не плакал, в детстве, прочитав,
Как братьев обнимал Иосиф
На высоте честей и слав!

Кто проникал, не пламенея,
Веков таинственную даль,
Познав сиянье Моисея,
С горы несущего скрижаль!

Резец, и карандаш, и кисти,
И струны, и певучий стих —
Еще светлей, еще лучистей
Творят ряд образов твоих!

Какой поэт, какой художник
К тебе не приходил, любя:
Еврей, христианин, безбожник,
Все, все учились у тебя!

И сколько мыслей гениальных
С тобой невидимо слиты:
Сквозь блеск твоих страниц кристальных
Нам светят гениев мечты.

Ты вечно новой, век за веком,
За годом год, за мигом миг,
Встаешь — алтарь пред человеком,
О Библия! о книга книг!

Ты — правда тайны сокровенной,
Ты — откровенье, ты — завет,
Всевышним данный всей вселенной
Для прошлых и грядущих лет!

Біблія

О, кніга кніг! Хто не зведаў,
У сваім зменлівым лёсе,
Як ты лечыш таго, хто здрадзіў
Свой стомлены дух - табе!

У чарадзе бачанняў нязменных,
Ты дасканалая  чыстата -
Тваіх старонак праніклівых
Дзіцячая прастата!

Не цьмянеюць выявы святыя,
Аднойчы выкліканы табой:
Перад Евай - спакуса Змія,
З галубкай вернутай - Ной!

Усё, у страшную гадзіну, у горах, застылі
Бацька і сын, вогнішча склаўшы;
Жывое аблічча жаноцкай Рахілі,
Ізраіль-багаборца - жывы!

І хто, жыццёвае адкінуўшы,
Не плакаў, у дзяцінстве, прачытаўшы,
Як братоў абдымаў Іосіф
На вышыні гонара і славы!

Хто пранікаў, не палымнея,
Стагоддзяў таямнічую даль,
Спазнаўшы ззянне Майсея,
З гары нясушчага скрыжаль!

Разец, і аловак, і пэндзлі ў руце,
І струны, і пявучы верш кніг -
Яшчэ святлей, прамянісцей яшчэ
Дзеюць шэраг выяў тваіх!

Які паэт, які мастак мо кожны
Да цябе не прыходзіў, у журбе:
Яўрэй, хрысціянін, бязбожнік,
Усе, усе вучыліся ў цябе!

І колькі думак геніяльных
З табой нябачна зліты:
Скрозь бляск тваіх старонак стваральных
Нам свецяць геніяў эліты.

Ты вечна новай, век за векам,
За годам год, за імгненнем міг,
Устаеш - алтар прад чалавекам,
О Біблія! о кніга кніг!

Ты - праўда таямніцы патаемнай,
Ты - адкрыццё, ты - запавет,
Усявышнім дадзены ўсёй усяленнай
Для мінулых і будучых гадоў свет!

   Перевод на белорусский язык Максима Троянович