Эдуард Скороходов. Автобиографичное. Рус. Бел
Лишь ступи за порог,
Лишь отдайся попутному ветру!
Я шагал и шагал –
Я искал идеал
И на злые вопросы ответы!
Я б хотел быть святым,
Но я был молодым,
Да и всё ещё грешен сегодня!
Прошлых лет не вернуть –
Мой торопится путь
Всё настойчивей к точке исходной!
Молодая душа
Хороша и свежа,
Словно зорька, что только проснулась!
Но, коль мне выбирать,
Я б не выбрал опять
Бесшабашную, вздорную юность!
Если только она,
Как морская волна,
Что ласкает на пляже песчинки,
Не смогла б для меня,
Красоту сохраня,
На лице твоём сгладить морщинки…
Аўтабіяграфічнае
Колькі ў свеце дарог!
Толькі ступі за парог,
Толькі аддайся спадарожнаму ветру!
Я крочыў і крочыў –
Я шукаў ідэал
І на злыя пытанні адказы шукаў!
Я б жадаў быць святым,
Але я быў маладым,
Ды ўсё яшчэ грэшны і сёння!
Мінулых гадоў не вярнуць –
Мой спяшаецца шлях, не звярнуць
Усё настойлівей да кропкі зыходнай!
Маладая душа
Нібы тая шаша,
Нібы зорка, што толькі прачнулася!
Але, калі мне выбіраць,
Я б не абраў ізноў
Бесшабашную, сварлівую юнацкасць!
Калі толькі яна,
Як марская хваля,
Што лашчыць на пляжы пясчынкі,
Не змагла б для мяне,
Прыгажосць захаваючы,
На твары тваім згладзіць усе маршчынкі…
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №119082101979