z pami tnika. pospolito ci

Ja napisz; ten wiersz, chocia; nigdy go nie przeczytasz.
Ja napisz;, bo musz; — nie mog; przemilcze; w t; noc.
Ja napisz; o rzeczach, o kt;rych mnie nigdy nie spytasz,
Zamkn; w s;owach wybranych swych my;li niezmiern; moc.

Ja napisz; o tym, czego obaj my si; boimy,
Co Ty wiesz o przysz;o;ci, lecz ja mog; to tylko czu;,
O tym, czego powiedzie; na g;os nie potrafimy,
Co nam zniknie jak zwykle gdy razem b;dziemy snu;.

Ja napisz; o moim szalonym do b;lu pragnieniu,
By wbrew wszystkim obawom zapewni; ci;g dalszy...Tw;j,
By o;wietli; i ogrza; Twe ;ycie mi;o;ci promieniem,
By obudzi; do toku kolejnego ;ycia zdr;j.

Ja napisz;, bo papier wiadomo potrafi znie;; wszystko,
Bowiem serce bezbronne przed ciosami losu jest.
Ja napisz; ten wiersz, bo by; nie chc; dla Ciebie sadystk;,
Chc; dla nas tylko dobra:
IN MAGNIS ET VOLUISSE SAT EST.

17.III.2019


Рецензии