Лена Рышкова. Поцелуй. Роден. Рус. Бел

а в галереях октября
вели себя вполне прилично
и понедельников семья,
и четверги с дождем привычным.
казалась лишнею печать
осенняя на круге солнца
и так хотелось время вспять
прогнать, присвистывая звонко,
и, набережной вдоль реки,
как по шершавому карнизу
пугая голубей, пройти
по жадному до нас Парижу,
стирая потемневший блеск
с времён, сидящих на скамейке,
понять, что даже мрамор слеп
без поцелуев европейских –
и лишь Роден из тьмы Каррар
на свет нам вытащит похожий -
так, словно Бог поцеловал
и выгнал прочь в осенний дождик.

Пацалунак. Раден

а ў галерэях кастрычніка
паводзілі сябе  прыстойна цалкам
і панядзелкаў сям'я  зычная,
і чацвяргі з дажджом звыклым нам.
здавалася лішняю пячаць
восеньская на крузе сонца
і час жадалася назад аддаць
прагнаць, прысвістваючы незнаёмца,
і, набярэжнай уздоўж ракі, у жыцці
як па шурпатаму карнізу
палохаючы галубей, прайсці
па прагнаму да нас Парыжу,
сціраючы  бляск пацямнелы
з часоў, якія сядзяць на лаўцы,
зразумець, што нават мармур слеп белы
без пацалункаў еўрапейскіх знаўцаў -
і толькі Раден з цемры Каррар
на святло  выцягне падобны вожык,
так, нібы Бог пацалаваў
і выгнаў прочкі ў восеньскі дожджык.

    Перевод на белорусский язык