А. Блок. Девушка пела в церковном хоре. Рус. Бел

Девушка пела в церковном хоре
О всех усталых в чужом краю,
О всех кораблях, ушедших в море,
О всех, забывших радость свою.

Так пел ее голос, летящий в купол,
И луч сиял на белом плече,
И каждый из мрака смотрел и слушал,
Как белое платье пело в луче.

И всем казалось, что радость будет,
Что в тихой заводи все корабли,
Что на чужбине усталые люди
Светлую жизнь себе обрели.

И голос был сладок, и луч был тонок,
И только высоко, у Царских Врат,
Причастный Тайнам,- плакал ребенок
О том, что никто не придет назад.

***
Дзяўчына спявала ў царкоўным хоре
Пра ўсіх стомленыя ў чужым краю,
Пра ўсіх караблі, якія пайшлі ў моры,
Пра ўсіх, хто забылі пра радасць сваю.

Так спяваў яе голас, які ляцеў у купал,
І прамень ззяў на белым плячы, зірні
І кожны з цямрэчы глядзеў і слухаў,
Як белая сукенка спявала ў прамяні.

І ўсім здавалася, што радасць будзе,
Што ў ціхай затоцы ўсе караблі,
Што на чужыне стомленыя людзі
Светлае жыццё сабе здабылі.

І голас быў салодкі, і прамень быў мяккі,
І толькі высока, у Царскіх Врат,
Датычнае Таямніцам,- дзіця плакала
Пра тое, што ніхто не прыйдзе назад.

    Перевод на белорусский язык Максима Троянович