Дождж
дождж змывае сны-мярэжы,
гром грыміць,зямля трасецца,
у штанах расьце і трэцца;
графаман шукае рыфму,
а шукаць патрэбна рытмы,
бо калі ў душы ня грае,
то і верш не запалае,
не напішаш нават прозай,
нават азбукаю Морзэ
не дастукацца ў эфіры
таямніцаў творчай Ліры...
Чым далей,тым больш хаценьня
і татальнага натхненьня!
Свидетельство о публикации №119081103265