Двадцать шесть лет...
Всё ждал от Бога.
И вот стало плотью слово,
И ждёт дорога.
Куда поведёт мои ноги
Сердца горенье,
Кто встретится мне на дороге
Моего пробужденья?
Наглухо заперты двери
Тайны всесилья,
Книги, которым верил,
Покрыты пылью.
Чьим саркофаги внемлют
Тайным движеньям?
В землю уйду я, в землю,
В темень забвенья.
Склонись над телом моим
Верой согласной.
Двадцать шесть лет, как ты,
Ждал я - напрасно.
Оригинал:
Dwadziescia szesc lat czekalem
Wezwania Boga,
I slowo stalo sie cialem,
I oto droga...
Lecz dokad pojde w pozodze
Serca wlasnego,
I kogo spotkam na drodze
Ocknienia mego?
Ogluchly wrota potegi
W ktora wierzylem,
Ktoz dzis odczyta te ksiegi
Okryte pylem?
Kto sarkofagi oniemi
Znakiem pieczeci?
Do ziemi pojde, do ziemi,
W mrok niepamieci...
Ukleknij nad mojem cialem
Wiara usluzna:
Dwadziescia szesc lat czekalem,
Jak ty - na prozno.
Свидетельство о публикации №119073101578