Патанула усё у зялёным моры...

***               
                Беларусі

Патанула ўсё ў зялёным моры
Лесу, агародаў і лугоў,
У блакітным сонечным прасторы
Неба – між зарослых берагоў

Рэчак, што віюцца і смяюцца,
Між кустоў лазы на берагах,
Між палёў, што паясамі ткуцца,
І чырвонай смолкі на лугах.

Патанулі вёсачкі у дымцы,
У смузе туманных вечароў,
Як на намалёванай карцінцы,
Патанулі ў пышнасці садоў.

Патанулі ў далечы дарогі
І бягуць за жоўтыя палі,
Патанулі вечныя трывогі
У спакоі мірнае зямлі.

Патанаю я душой у жыце,
Што не сёння–заўтра будуць жаць.
Як мне не любіць яе, скажыце,
Як Радзіме вершы не складаць?

28 ліпеня 2019 г.


Рецензии