Рика проходють! А ты кажыш, мал,
Земную vізнь проведші кое-как,
Я вдруг, ого, устав і рэшыл ехать…
Куда б ты думав? Га! Ну, до Варшав v!
Кабы да еслі обновыць ровэрка.
І от, туда-сюда – шось разыскав,
Рышыв я цэпа хоть свого навесіць.
Бо v, мо, колысь сам лісапета мав.
І навытькы сідло здымав ключемы.
Но дэ ты! Шо ты! Тут такэ шось гарн,
Шо ныц ты сам ны вкемыш і ны вкепыш.
І добрэ, шо худоvнік е у Мняв.
І мы звонім. А он абедат!
Сказала нам хазяjка, зарэ дасьць
Наказа, шоп і вам хазаін дзенькніл.
Да тікы ны доvдэся од розяв,
Шоб-коб із кобальта j vелезка.
Ну, шо ты зробыш. Jіду до мастак!
Быз ровыра, шо ль, я уv прамо в Гневчыц.
Спускаюся з горы… а тут ныма s
Ны в комнатах-палатях звера.
Хазяjка каvэ: да він шэ но спав!
О гонды во! Но дэ ёго зачэпыш.
Шоб хто 100 грам… то, мо, j ексь встамш.
Іды но во туды!.. Там дрова крэпкы.
Мы выскочыв – і вvэ назад. Бо как
Ныма ныдэ того горшка святэго.
Он масцер! І рука яво гаразд
І в 70 нарваты хоть турнэпса.
Мы бачыв всякэ. Но того, шо там…
Хэ! Да в шкаповы v, там, дэ удобрэня!
Нет! І кого шэ гондычкы спытаj,
Куда подевса мохранэц тоj здэпськыj.
Наверно, будэ ровыр гонды j спам.
Хаj прыдэ да вvэ зробыть, будэ чес ек.
Но тута Вера шэпчэ: да онь там s
Ты не смотрев ва поле, хлев хде!
От кое-как нашлы того Вовка.
І він одразу – шах!.. і куj vелезо.
Да загубылась гаjічка какась!
А дэ? Куда схавалася. Ныкэча!..
А зары подывімось на ключа:
Ну, відіш? Кобальт! І малявка хрома.
І шо гэ, вам отвёртка чы лопатк?
Поjіздыть і ваш цэп так!
Піна v впадае дэся аvны в ямк.
А дэ шэ Бобрык, дэ прышлы етвегы!
І так мы прынцыдатілька доvдавс:
Даваj у хату!.. А там запах хлеба ш!
Ну, хто колы проветрував ля вам,
Ек седыш снедаць.
О так от і сердечко ва хазяjк:
Атлічно бЕцца!
Всі здоровэнькы! Горыч ны ля пань.
Ны даj оно вмырті дэ на коленюх.
І едет, едет дерvіморда к янк.
Абы оно не бесіцца с тоj тэльбоj.
А ззісты коб якую рэдьку?
Калына красна хаj ліпш догараjт.
Поvдэм настоjкы. От товді урэvым.
А зарыкы покаvым фільма деду!
І так аv часа 2 вуv ва в Казла
Мы ладыв лісапедка.
А чо яшо нам делать.
Я v чаj попіл післяв абеда.
І белыя налівы в нас ляцелі…
От ніvынера, мастера, Стрельца.
Шо чось запысан Козліком студзенскым.
Бо новшую зробыв він іj скамеjку ш.
Дэ я ево j заснев, Гусь.
...і во: ув нас ракета вш!
Свидетельство о публикации №119072307649