Египет, Мальдывы - чужыя прасторы
Турыстам, як дзіва, іх бераг і мора.
Ляцяць самалёты, бы ў вырай птушыны,
А мне даражэй свайго краю мясціны.
Сціскаецца сэрца ад болю і скрухі,
Калі я не з імі ў часы завірухі,
Калі без мяне белы бэз зацвітае
На роднай старонцы, якая чакае.
Так радуюць позірк палёў краявіды,
Калі я вяртаюся ў зелень спавіты,
Свой родны, жаданы, найлепшы куточак,
Дзе птушачкі кожнай лаўлю галасочак.
Дзе кветачкі кожнай мне водар знаёмы.
І грэе адно адчуванне - я дома...
Мяне зразумее, напэўна, не кожны,
А той, хто, як я, бегаў сцежкай мурожнай.
Хто гэтак, як я, адчувае патрэбу
У еднасці з родным народам і небам.
г. Мінск, 23. 07. 2019 г.
Свидетельство о публикации №119072303214