***
Зноў адчуваю асалоду
Ў святле вячэрніх тых хвілін,
Калі я п’ю душой свабоду,
Як жураўліны ў небе клін.
І ў сэрцы замірае песня
Пра дзень, што адлятае ў змрок.
І ўжо лунае ў паднябессі
Нямога месяца прарок.
Я адчуваю асалоду
Ад срэбра дожджыкаў грыбных
І п’ю, і п’ю душой свабоду
Ўсіх вечароў маіх зямных.
22. 07. 2019 г.
Зноу адчуваю асалоду...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2019
Свидетельство о публикации №119072208680
Свидетельство о публикации №119072208680
Рецензии
Юрый, прачытала некалькі вашых вершаў. Вельмі пранікнёныя, вобразныя, лёгкія, дзесьці з сумам ... захапіла глыбокае пазнанне нашай роднай мовы, дзіўна смешны фальклор (гэта я яшчэ заўважыла ў Феесбуке). У кожным прачытаным творы выразна праглядаецца вобраз, карцінка, прыгожая метафара,... Геніяльна! З павагай.
Лидия Жидко-Зенькова 29.07.2019 02:22 • Заявить о нарушении
Лидия Жидко-Зенькова 29.07.2019 02:22 • Заявить о нарушении
Дзякуй не меней як за трыццаць пяць слоў рэцэнзіі! Мала хто піша так многа. :)
Юрий Боровицкий 29.07.2019 10:00 Заявить о нарушении
Юрий Боровицкий 29.07.2019 10:00 Заявить о нарушении