Валерий Никулин. Невстреча 1. Рус. Бел
От бесконечности к зеро
Далёкой Али номер набран:
«Приеду? Вместе встретить нам бы
Весну! Дала врачу зарок?
Поправилась? Хочу взглянуть,
Соскучился. Не в этом смысле?
Седым из мартовских отчислен.»
Задёрнул полную луну.
Собрал вещички на авось.
Как будто рада – голос дрогнул:
«Подумаю...» Во сне дорога
Лечила душу. Началось?
Казался чудом город Ч!
Наплакались и насмеялись...
Мечтал под чёрным одеялом,
Под красным – Аля. Мелочей
В рулетке жизни нет. Любовь
Нам выпадает редко, веско.
Вдруг разбудила SMS-ка:
«Я больше не больна... тобой».
Несустрэча 1. Тэлефон выратавання 8... 0
Ад бясконцасці да зеро
Далёкай Алі нумар набраны:
"Прыеду? Разам сустрэць нірваны
Вясну! Дала лекару зарок?
Паправілася? Жадаю зірнуць,
Знудзіўся. Не ў гэтым сэнсе?
Сівым з сакавіцкіх адлічаны, як усе"
Зашмаргнуў месяц поўню, нічуць.
Сабраў штучкі на ану, далося
Як быццам радая - голас калеў:
"Падумаю..." У сне дарога, не еў,
Лячыла душу. Пачалося?
Здаваўся цудам горад Ч, ля!
Нагаласіліся і насмяяліся...
Марыў пад чорнай коўдрай,здавалася,
Пад чырвоным - Аля. Дробязяў
Дробязяў у рулетцы жыцця няма.
Каханне нам выпадае важка, рэдка.
Раптам абудзіла SMS-ка:
"Я больш не хворая... табой, дарма".
Перевод на белорусский язык Максима Троянович
Свидетельство о публикации №119071102700