***
За акном маім сцямнела.
Анямела ўсё, як сон.
Анямелі думкі, цела,
Чорнай ліпы парасон.
Анямелі зелень лесу
І нябёс блакітных даль,
Дровы ў сціртах пад навесам,
Хмар пакорлівая сталь.
Анямелі рукі, словы,
Анямела ночы сінь,
Анямелі мы – без мовы,
Нібы лісцікі асін...
09. 07. 2019 г.
За акном маiм сцямнела...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2019
Свидетельство о публикации №119071000104
Свидетельство о публикации №119071000104
Рецензии