Народная любоу

 

З нябёс пастулат, як наказ пакаленням,
як Боскае спадчыны мудрасць:
сягоння прароку паклон на каленях,
а заўтра пакліча дзень судны.

А колькі іх будзе, гурмане, ілюзій,
на шалях людскіх скрыжаванняў,
і хто нашу радасць любові астудзіць
навукай з біблейскіх паданняў?

На небе прарочым куміравы сцежкі
чакаюць з’яўлення народзін
і кожны там хоча быць Богам бязгрэшным,
і толькі на крыж – аніводзін.
   


Рецензии
Спасибо за память.

Валерий Тюлюлин   18.04.2022 11:25     Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.