Виктор Володин. Лето в Навле

Пераклад на беларускую мову.

Лета ў Наўлі

Дзень застаўся ў душы марафонцам,
Працаваў і рукой, і плячом.
Ён устаў  на падачу, і сонца
Праляцела сусветным мячом.

Навальніцы грымелі пагрозай,
Ўслед аблокі ляцелі як раз.
І гудзелі услед паравозы,
Адгукалася рэчка ў атказ.

А з яе,елкі-палкі-маталкі,
Дзе блішчалі яскрава агні,
Выйшлі разам на бераг русалкі,
З вабных месцаў яе глыбіні –

На лужок, дзе квітнеюць рабіны,
І ад холаду цёмнай вады
Свае голыя белыя спіны
Промнем зоркавым грэлі тады.

Беглі мы да ракі з трэніровак,
Разам з намі імкліва бег час.
І на вока жыццё стомятровак
Нам  намерала ўсім пра запас.

Басанож па зямлі мы хадзілі,
Ў сэрцы веру сваю бераглі:
Наш пасёлак – вяршыня Расіі,
А Расія – вяршыня Зямлі.


Оригинал.
Лето в Навле

Оставаясь в душе марафонцем,
Поработав рукой и плечом,
День вставал на подачу, и солнце
Улетало вселенским мячом.

Огрызались раскатами грозы.
За громами неслись облака.
И гудели им вслед паровозы.
И в ответ откликалась река.

Из неё, ёлки-палки-моталки,
Под приглядом полночной луны
Выходили на берег русалки
Из манящих миров глубины –
;
На лужок, где  цветы и рябины,
Чтоб от холода тёмной воды
Отогреть обнажённые спины
Под лучами конкретной звезды.

Мы спешили к реке с тренировок
И не ведали, что на урок
Жизнь уже на глазок стометровок
Нам намерила каждому впрок.

И считали, шагая босые
По просёлку в дорожной пыли,
Свой посёлок макушкой России,
А Россию – макушкой Земли!

Виктор Володин:http://www.stihi.ru/avtor/vvv555